Enige weken terug kreeg ik in “Het Spoor der Kampioenen” nog maar eens een veeg uit de pan. Niet dat ik daar zo gevoelig aan ben. Tenslotte worden ondertussen de andere mensen even gespaard wanneer ik weer aan de beurt ben! Voor mijn artikel over knoflook kreeg ik een nul op het rapport. Het had geen informatieve waarde wegens in het verleden ooit al wel eens ergens geschreven, en ik kon me maar beter met de doping bezighouden, want daar ging het ook al niet goed mee. Jantje was dus kennelijk weer met het verkeerde been uit bed gestapt…
Ik kreeg de voorbije maanden 3 vragen door gemaild over het gebruik van knoflook. Met genoegen heb ik dan ook dit stukje geschreven. Je bent voor mij pas een grote nul, wanneer je de vragen van vaak pas beginnende liefhebbers zomaar zou negeren. De kweekvijver aan nieuwe duivenmelkers is al zo klein, leg hem dus niet droog. Wanneer na het verschijnen mensen zoals de heer Borsboom nog om wat extra informatie vragen, en ik kan hem die ook nog doormailen, dan weet ik dat het goed was.
Wat op sommige redacties ook nog niet bekend was (het kon nog niet ergens van internet gevist worden), is dat uitgerekend deze week in Brussel de mensen samenkwamen die zich in Duitsland, België en Nederland bezighouden met de dopingproblematiek. Reeds maanden stond onder meer op de agenda het misbruik van sommige stoffen bij duivinnen. Dit was voor ons dus ook al oud nieuws. Het warm water was dus al eerder uitgevonden! Er worden in die richting onderzoeken gedaan, en het is de bedoeling om tot een gemeenschappelijk standpunt te komen in deze 3 landen. Zo heeft iedereen ook op de internationale vluchten gelijke kansen.
Zo, dit kleine etterbuiltje is voor mij daarmee weggesneden. We moeten het maar eens hebben over adeno. Een nul meer of minder zal het niet maken.
Het allereerste geval van adeno-virus bij jonge duiven in mijn praktijk was dit jaar in Nederland. Dit is tegen alle logica in. Nagenoeg ieder jaar zie ik eind april de eerste adeno-gevallen in België. Ongeveer een maand later is Nederland dan aan de beurt. Voor mij leek dit ook logisch, gezien men in België vroeger kweekt en de duiven dus ook vroeger gaat op leren.
Het adeno-virus tast de spijsvertering van de duif aan. Adeno-virussen komen ook bij andere diersoorten voor. Ze zijn op zich vrij onschuldig en soortspecifiek. Dit wil zeggen dat adeno van bijvoorbeeld een puppy niet kan overgedragen worden op een duif. Ik zou het een kinderziekte durven noemen. Wanneer de jonge duiven de ziekte doormaken bouwen ze antistoffen op en worden immuun. Het grote probleem wat we moeten proberen voorkomen, zijn de secundaire bacteriële bijbesmettingen terwijl de aangetaste jongen de tijd nemen om weerstand op te bouwen. Aan die bijbesmettingen kunnen ze sterven.
Het virus geeft in eerste instantie braakneigingen. De jongen luisteren mindergoed bij het naar binnen roepen, en vaak ziet men dan ’s anderendaags dat er enkele jongen voer uitgebraakt hebben. Daarvoor moet men wel vroeg op het hok wezen, want regelmatig worden de uitgebraakte granen terug opgegeten. Ondermeer zo geraken andere jongen op hun beurt besmet. De duifjes zitten niet strak meer en de ontlasting ziet er groenig en dun uit. Er is niet enkel diarrhee door de darmontsteking, maar ook productie van te veel urine door irritatie van de nieren. De duiven gaan om dit vocht- en zoutenverlies te compenseren meer drinken en besmetten ook de drinkpot.Wanneer nog niet ingegrepen werd, zien we vaak na enkele dagen de mest bruinig en slijmerig worden. Kort daarop krijgt men ook sterfte. Deze sterfte is echter niet meer gelegen aan het adeno-virus, maar aan de bijbesmetting met ondermeer Coli. Een virale infectie kan men met medicijnen niet tegenhouden. De jongen moeten ze gewoon doormaken. Wel kan men daarbij ondersteunend helpen door zo snel als mogelijk de duiven elektrolyten te geven samen met een antibioticum om te voorkomen dat ondertussen de Colibacteriën zouden aanslaan. Wie liever niets doet, moet rekening houden met verliezen tot 50%. We nemen aan dat het de sterksten zijn die over blijven, al is dit nooit bewezen. Ook bij duiven hebben sommigen misschien meer geluk dan anderen?!
Het valt mij op dat het vaak steeds dezelfde melkers zijn die ieder jaar weer last krijgen met adeno en Coli. Hoe zou dit komen? Volgens mij kan dit maar te maken hebben met de manier van jonge duiven houden, en met de algemene weerstand die deze duiven dan hebben. Het staat vast dat bepaalde factoren de stress op het hok doen toenemen en zo problemen in de hand kunnen werken. In dit geval denk ik dan vooral aan de combinatie van overbevolking, opleren en verduisteren. Wil men hard met jonge duiven spelen tot in september, dan moet men wel de jongen verduisteren van maart tot juni. We beseffen uiteraard dat dit een zeer onnatuurlijk fenomeen is voor de duiven, met verstoring van het bioritme tot gevolg. Dit moeten we er wel bij in calculeren. Bij het gezamenlijk opleren hoeft er maar 1 duif met adeno in de mand te zitten, en de anderen krijgen het ook allemaal na enkele dagen incubatieperiode. Wanneer we over meerdere afdelingen jonge duiven beschikken, en het virus slaat toe in een afdeling, dan ben ik er voorstander van om de andere afdelingen ook open te zetten. Zo gaat de besmetting het snelst door het hok, en heeft men minder lang problemen. Zieke dieren verwijderen, en zo hopen de andere jongen voor de infectie te vrijwaren lukt meestal niet. Dit is logisch, want de duiven scheiden het virus reeds snel uit en hebben al anderen aangestoken vooraleer we iets opmerken. Men blijft zo als het ware achter de feiten aan hollen.
Middeltjes zoals het aanzuren van het drinkwater met appelazijn of andere zuren, het verstrekken van melkzuurbacteriën, of het geven van citruspulp kunnen adeno niet voorkomen. Virussen zijn daar ongevoelig aan. Wel kan men op die manier proberen voorkomen dat er secundaire bacteriële besmettingen ontstaan waaraan de jonge duiven kunnen sterven. Samengevat kunnen we dus zeggen, dat het bij adeno besmetting van belang is snel te handelen. Dan valt het op zich allemaal nog mee, en zijn de jongen na een week weer opgeknapt.